وب سایت روستای شاه نشین هفتکل

امروز دوشنبه 27 دی 1400 - Mon 01 17 2022

آخرین زمان بروزرسانی FTM_DATE_FORMAT_LASTUPDATE

ممبینی ها

يكشنبه ، 7 مرداد 1397 ، 09:30

بازدیدها: 2832

طایفه ممبینی یکی از طوایف بزرگ و پرجمعیت جانکی گرمسیر ایل چهارلنگ کیان ارثی بختیاری می‌باشد .بروایت کتاب تاریخ خوزستان از ایرج افشار سیستانی و گفته سرهنگ محسن ستارمنش، ممبینی‌ها از....

ممبینی ها....

طایفه ممبینی یکی از طوایف بزرگ و پرجمعیت جانکی گرمسیر ایل چهارلنگ کیان ارثی بختیاری می‌باشد .بروایت کتاب تاریخ خوزستان از ایرج افشار سیستانی و گفته سرهنگ محسن ستارمنش، ممبینی‌ها از شاخه‌های قدیمی ایل باستانی ممسنی هستند که در اوایل دوره صفوی به دلیل درگیری‌ها از طریق کهگیلویه و بویراحمد به خوزستان مهاجرت کردند. طایفه مکوندی از دیگر طوایف ممسنی نیز از این منطقه به خوزستان کوچ کردند .

ممبینی‌ها به دلیل درگیری‌های فراوان در مناطق بختیاری خوزستان به خواستهٔ برخی طوایف بختیاری به این مناطق کوچ کردند و پس از آنکه این نبردها به پایان رسید در منطقه‌ای به نام هپرو و سپس درمیداوود که جزو جانکی گرمسیر میباشند،سکنی گزیدند زیرا این منطقه برای کشاورزی و دامپروری بسیار مساعد بود .

در سفرنامه لایارد آمده است :ممبینی ها یکی از ستون های اصلی ارتش محمد تقی خان کیان ارثی بوده اند که موفق به ساختن کشور بختیاری شدند.
همچنین در فتح قندهار و انقلاب مشروطه رشادت های بی نظیر و بیادماندنی از خود به یادگار گذاشته اند.
اما جنگ دشت شیر میداوود که در خاک خودشان بود نقطه عطفی در تاریخ افتخارات ایل ممبینی بود به طوری که ارتش وقت را با تمام تجهیزات نظامی در میداوود متوقف کردند و اجازه ورود به قلب خاک بختیاری و پیشروی به سمت قلعه تل را به آنها ندادند.
.......

میرشکار ممبینی چهارلنگ سردار بختیاری دوران قاجار
فرج الله رحمانی کلانتر ایل ممبینی در دوران پهلوی
و سردار علی نوری ممبینی
از جمله چهره های شناخته شده ایل ممبینی هستند....

طایفه های ایل ممبینی عبارتند از:

ملاعیوض در سرحانی و رامهرمز
داودی در قلعه میداوود
پتکی در منطقه میداوود علیا
شاه امیری در لاکم،جولر و کولر
اولاد در میداوود علیا
دودانگه در هپرو ،باغملک،رامهرمز،اهواز
تیقنی در تیقن
صالحی در میداوود بالا
محمد کاظمی در میداوود
شهریاری در مله ابوالعباس
ملازکی در گنبد
کربلایی در هپرو
ممبینی‌های کلگه و دشت گل و چهارقاش در کلگه
دم ابی در منگنان
عبداله و عبدل در منگنان
گرزی در میداوود
پیرمرادی در محمدآباد
روچکی در گزستان
تامرادی در منگنان

منبع:اینترنت...

نویسنده: نامشخص

آخرین بروز رسانی مطلب در يكشنبه ، 7 مرداد 1397 ، 09:39

نظرات

0 #7 امیرعلی ممبینی 01 مرداد 1398 ساعت 22:48

بنابراین حاکمان صفوی دست بردار نبودند و لشکری عظیم برای تسخیر منطقه شولستان فرستادند که منجر به خونریزی شدید از دو طرف شد و ممبنیها مجبورشدن به عقب برگردند و به کوهای تامرادی پناهنده شوند قزلباش ها ارتشی با افراد جنگی ماهر و زبده روانه میدان نبرد کردند که بعضی از طوایف چهارده گانه شولستان خیانت و تسلیم شدند… و قزلباشها دیدند که ممبنیها باز به فکر شورش هستند قصد نابودی و پراکندگی این ایل را داشتند و تا حدودی هم موفق بودند که بعد از این قضیه حکومت صفویه در ایران حاکم و منجر به کوچ اجباری ممبنیها شد . حاکمان صفوی بعد از ۵۰ سال یعنی ۳۵۰ سال پیش مکوندی هایی را که از صفویه حمایت کردند را از منطقه اخراج کردند .

نقل قول

0 #6 امیرعلی ممبینی 01 مرداد 1398 ساعت 22:46

ایلی که تک و تنها بود ولی غیرت و شجاعت داشت . حاکمیت ایل ممبنی در منطقه ممسنی یا شولستان ، قزلباش ها به سرکردگی حاکمان صفوی به شولان حمله کردند و میخواستند این قسمت از خاک لر بزرگ را تسخیر کنند با توجه به اینکه لرستان غربی یا لرستان کوچک به دست عثمانیها افتاد. صفویه هرگز نمیخواست که لرستان بزرگ هم به دست عثمانیها اشغال شود با این وجود درگیری شدیدی و خونینی بین ممبنیها و قزلباشها رخ داد که منجر به شکست قزلباش ها شد و ممبنیها چون خود را وارثان حکومت اتابکان لر بزرگ میدانستند و با توجه به اینکه تنها و از سوی دیگر طوایف مورد حمایت واقع نگرفتند به راحتی تسلیم نشدند . فقط تعداد معدودی از مکوندی ها حمایت کردند و دیگر طوایف منطقه از شرکت در این جنگ جانب بی طرفی را اختیار کردند .

نقل قول

0 #5 محمد کیانرسی 08 تیر 1398 ساعت 02:52

در ادامه عزیزمن فرمودند مدت۶۰ سال در کرمان بوده وتوسط یکی از خوانین زراسوند که از فرماندهان نادر بود به موطن خود بر گرداننده شده طبق سند دوران نادر کاملا اشتباه است واون شخص طبق اسناد رشید خان کُنرسی یا کیانرسی بوده نه از گویل زراسوند

نقل قول

0 #4 محمد کیانرسی 08 تیر 1398 ساعت 02:47

در جواب جناب آقا محمد که در باره برادران ممبینی مطلبی به اشتراک گذاشت باید عرض کنم که برادران ممبینی جانکی هستند نه جاکی این دو در قدیم دو ایل مجزا بودند ودر آخرین نبرد نادر در جنگهای داخلی برادران ممبینی و مکوند و تیره کوچکتر چون سادات میر سالار و چند تیره دیگر که به ممبینی ومکوند نسبت داشتند در قلعه دیل بود که برادران نام برده جانانه در برابر شاه شاهان نادر دوران جنگیدند ونهایتا به اتمام آذوقه وترفند نادری تسلیم شدند و غارت و کشتار بیرحمانه .که با پادرمانی چاوپشلو عفو جوانان به اردوی نادر برای نبرد با عثمانی بخدمت گرفته و الباقی که عمدتا دلیران سالخورده و خوردسالان مکوند وممبینی بودند ابتدا قرار بود به خراسان تبعید شوند با رسیدن اسرا به اصفهان دو سوم آنها از سرما و گرسنگی جان باختند وتصمیم گرفته شده به اشکذر کرمان روانه شوند به در خواست رشید خان کیانرسی که از فرماندهان نادر ونام آوران بختیاری بود مالیات عقب افتاده چند ساله آنها را به نادر شاه پرداخت وآنها را به داران و فریدن ملک طایفه کیانرسی برد

نقل قول

0 #3 محمد 16 فروردين 1398 ساعت 20:04

طوایف اصلی ممبینی از ایل جاکی و لیراوی می باشند که در منطقه جاوید ممسنی سکونت داشتند و هم اکنون جز استان کهگلیویه است و هم از نظر لهجه و قیافه و فرهنگ به لیراوی نزدیک می باشند اگه تاریخ جنگ لر بزرگ با نادرشاه را مطالعه بفرمایید ایل ممبینی از بانیان اصلی جنگ با نادرشاه است که متحمل ضرر و زیان از جمله غارت و تبعید به مدت شصست سال به منطقه زرند کرمان می باشند که با وساطت یکی از بزرگان طایفه آسترکی که در دربار شاه نفوذ داشت این کوچ اجباری در فریدون شهر متوقف و اسکان داده شدند و ....
طوایف اصلی ممبینی از مهاجرین جبل السماقی هستند که در سده ششم هجری یا سیزدهم میلادی به منطقه زاگرس میانی وارد شدند و به احتمال زیاد از طایفه اکورد کردستان سوریه هستند که هنوز کلمات زیادی از گویش کوردهای کورمانج بامور سوریه در گویش ممبینی وجود دارد حتی لهجه ممبینی از طوایف ساکن کهگلیویه و ممسنی غلیظ تر و ساختار آوایی قویتری دارد .

نقل قول

+1 #2 امید 13 دی 1397 ساعت 00:16

مهاجرین کردتبار جامعه قومی بختیاری که از جبل السماق شام (سوریه ) به استناد نوشته ها و منابع تاریخی در سده ۵۵۰ هجری به خاندان اتابکان لر بزرگ که از کردان برزیکانی و قوم لبیکی از تیره جنگرویی بودند و با آنان هم نژاد و همتبار بودند پیوستند قبایلی بودند که تواریخ گزیده ، شرفنامه کرد بدلیسی ، منتخب التواریخ و تاریخ بختیاری سردار اسعد بختیاری از آنان به شرح زیر نام می برد : آسترکی ، مماکویه ، بختیاری طایفه بختیاروند یا بهداروند هست ، جوانکی یا جانکی منظورش طوایف جانکی فعلی نیست ، زاهدیان ، بنیدانیان ، علایی ، گتوند ، ممبینی ( ممبینی ها سیصد سال پیش از ایل جاوید ممسنی به جانکی مهاجرت کردند ) ، بتوند ، بوازکی ( بورکی ) ، شوند ، راکی ، خاکی ( جاکی) منظورش طوایف فعلی جاکی نیست ، هارونی ، آشکی ، کمایی ، ( لیراوی ) ممویی ، کمانکشی ، مماسنی ، ارملکی ، پوایی (نویی ) ، مدیحه ، اکورد ، کولار ، و مردم سادات عقیلی از نسل علی بن ابیطالب و هاشمی از نسل هاشم بن عبدالمناف .

نقل قول

0 #1 امید 13 دی 1397 ساعت 00:12

بختیار، نام یکی از اتابکان لر بزرگ بود، که اولاد او طایفه بختیاروند را تشکیل دادند. حمدالله مستوفی، در کتاب تاریخ گزیده؛ به مهاجرت گروهی از طوایف، از جمله بختیاری‌ها از کردان جبل‌السماق، در حلب، واقع در غرب شام به لرستان، اشاره می‌کند و علیقلی خان سردار اسعد، در کتاب تاریخ بختیاری؛ "بهداروندها" را، از این دسته مهاجران دانسته است. بختیاری و نحوه تشکیل نظام ایل بختیاری در قرن نهم هجری : از دو گروه قومی بومی و مهاجر سازمان یافت که گروه بومی پیش از آمدن بختیاران در سرزمین کنونی بختیاری ؛ مردم و تیره ها : دینارانی ( دینیاران یاری کننده دین ) اورکی ، دورکی ، سهید ، شالویی ، مالویی ، خواجه ، قائدها ( کاید ) گورویی ، کور کور ، ایل بابادی ، که مجموعا این تیره ها از نژاد و مردم بومی و با کواراکان پیوند نژادی و قومی داشته ، پس از سازمان یابی قوم بختیاری از پیکره جامعه قومی و ایل باستانی کواراکان جدا شدند و هویت قومی آنان در گذر زمان از میان رفت و فراموش شد .

نقل قول

باز نشانی
لینک RSS این نظر

افزودن نظر