جوانان روستاي شاه نشين طي اين چند سال ثابت کردند که براي عمران و آباداني روستايشان نبايد فقط دستان دولت چشم داشته باشند بلکه  بايد خود آستين همت را بالا  بزنند و در اين راه استوار گام بردارند شاهد اين مدعا هم فعاليت چند ساله جوانان روستا در کارهاي عمراني و فرهنگي است؛ مسجد شاه نشين با هزينه اي بالغ برهفتاد  ميليون ريال بدون حمايت بخش دولتي و به وسيله همياري اهالي ساخته شد،بهسازي و روشنايي معابر روستا ، پاکسازي روستا از کود انباشته هاي دامي

يكي از معضلات و مشكلات اساسي روستاي شاه نشين از ديرباز نبود آب آشاميدني (آب شيرين) در اين روستا بود ...
قبل از انقلاب مردم اين روستا از آب انبارها كه فقط در فصول باراني آب داشت استفاده مي كردند و يا با طي مسافتي نزديك به شش كيلومتر به روستاي چشمه روغني رفته و با مشقت زياد از چشمه كم آب آن روستا با مشك آب تهيه مي كردند...و در پاره ايي از اوقات نيز آب چشمه روان و پر خروش اما تلخ (( سرپاريو)) كه از پاي كوي (( تُل تُمبكي )) مي جوشيد و بعد از كمتر از يك كيلومتر خود را به دل كوچه و پس كوچه هاي آبادي

پيـرزن جادوي صفحه تلــويزيون شده وبه مـردان و زنان خاكستري كه بي رنگ  وخانه به دوش  در ميان برفهاي كوه سر به فلك كشيده راه باز مي كنند و به پيش مي روند ، نگاه كه نه انگــــار زندگي  مي كند... وقتي زنان سخت كوش ايل بچه و گهواره به كُول از ميان آبهاي خروشان راه بازمي كنندوپاي برهنه به پيش مي روند ، نيم خيز مي شود ...آنگاه كه در ميان سفيدي برف

دنياي اطراف ما، دنياي پر تلاطمي است که در آن بشر گرفتار بحرانهاي زيادي است

که اين بحرانها همانند امواج خروشان ،  قايقهاي هدايت بشري را تهديد و ناخود آگاه به هر سويي مي کشاند .فلسفه

حيات از آن زمان که نخستين حرکتهاي